Havza Haber Ajansı'na göre, Kum üniversitesi Rektörü Hüccet-ül İslam vel Müslimin Ahmed Hüseyin Şerifi, kişisel sayfasında "İmam Zeynel Abidin ve Tehditleri Fırsata Dönüştürme Stratejisi" başlığıyla şöyle yazdı:

[Bir] Şüphesiz, Şii inancına karşı en büyük ve yıkıcı tehditlerden biri Aşura olayıydı. Ehli Beyt düşmanları Aşura döneminde her şeyi Kerbela çölünde bitirdiklerini düşündüler! İmam Caferi Sadık'tan (a.s) şöyle bir rivayet aktarılmıştır: "Hüseyin'den (a.s) sonra insanlar (dinden) döndüler, üç kişi hariç." Bu üç kişi de rivayetlerde adı geçen tanınmış şahsiyetlerdir; biri "Ebu Halid Kabulî" (Kabil'den), diğeri "Yahya b. Ümmü'l-Tavil" ve üçüncüsü de "Cübeyr b. Mut'im" ya da bazı rivayetlere göre "Hakim b. Cübeyr"dir.

[İki] Hakikat akımının yalnızlığı o kadar ileri gitmişti ki, İmam Zeynel Abidin (a.s) "Bu halkla ne yapacağımızı bilmiyoruz! Bir yandan sessizlik ve kayıtsızlık caiz değildi; İslamî bilgileri öğretme ve yayma görevimizi yerine getirmeliydik; ancak diğer yandan insanlar, İslamî bilgileri dinlemeye istekli değillerdi, hatta Peygamber Efendimizden (s.a.a) bir hadis aktardığımızda gülüyorlardı!"

[Üç] Ancak bu durum İmam Zeynel Abidin (a.s) ve onun sınırlı arkadaşları için umutsuzluk ve karamsarlık kaynağı olmadı. Onlar tüm güçleriyle, anlayış ve sabırla dini bilgileri yaymaya devam ettiler. Yavaş yavaş o dönemin insanlarının gözlerinin önündeki perdeleri araladılar. Gerçekleri açıkladılar. Bu faaliyetlerin sonucu olarak, İmam Caferi Sadık'ın (a.s) ifadesiyle, yavaş yavaş daha fazla insan hak tarafına katıldı ve her geçen gün Ehli Beyt'e olan sevgi artıyordu: "Sonra insanlar katıldılar ve çoğaldılar."

[Dört] İmam Zeynel Abidin'in (a.s) en önemli cihadi eylemi, özgün İslamî bilgilerin yayılması ve açıklanmasıydı. Elbette bu görevi yerine getirmek de kolay bir iş değildi. Şiddetli kısıtlamalarla karşı karşıyaydı. Hem Beni Ümeyye yönetimi tarafından, İmam Zeynel Abidin'e (a.s) açıkça faaliyet göstermesine izin verilmiyordu, hem de halk tarafından; zira İmam'ın (a.s) kendisinin ifade ettiği gibi, halk doğrudan Kur'anî ve Nebevî bilgileri dinlemeye isteksizdi! İnsanlar, derin bir şekilde gerçek İslam'dan uzaklaşmışlardı. Hem de Medine gibi bir yer, Beni Ümeyye yönetiminin yarattığı derin sapmaların gölgesinde eğlence ve şarkı merkezi haline gelmişti!

[Beş] İmam Zeynel Abidin (a.s), özgün İslamî bilgileri açıklamak ve aktarmak için hassasiyet oluşturmayan bir çerçeve seçti: "Dua ve niyaz şekli". İslamî bilgilerin en derin katmanlarını, en önemli siyasi ve inkılapçı düşüncelerini, ayrıca en etkili toplumsal eğitim yöntemlerini dua ve niyaz biçiminde aktardı. Bu nedenle, İmam Zeynel Abidin'in (a.s) duaları yalnızca geleneksel anlamda dua ve niyaz değildir. Aksine, "İslamî bilgilerin anlaşılması", "zulümle mücadele stratejileri ve ilkeleri ile İslamî yönetim kurma yöntemleri" ve ayrıca "İslam toplumunun düşünce, kültür ve ahlakını düzeltmenin etkili yolları" için önemli ve eşsiz bir kaynaktır. Örneğin, zühd ve dünya hayatından uzak durmanın siyasi ve inkılapçı özgürlük için önemli bir etken olduğu vurgusu, İmam Zeynel Abidin'in (a.s) dualarında belirgindir. Ona zulümle işbirliği yaptığı için Muhammed b. Şehab Zühri'yi azarladığı mektubunda da aynı üslup ve çerçeve kullanıldı.

[Altı] Sonuç olarak, benim inancımca, tarih boyunca İslam kültürünün şekillendirilmesinde en başarılı kişilerden biri İmam Zeynel Abidin'dir (a.s). O, böyle bir ortamda birçok insanı cehalet karanlığından kurtarıp Beni Ümeyye'nin zalim yönetimine olan bağımlılıktan çıkarabildiği gibi, dünya menfaatine yönelik bilim adamları ve entelektüellerin düşüncelerinden de kurtulmalarına yardımcı oldu. Otuz yıllık faaliyeti boyunca Medine'nin genel atmosferini değiştirmeyi başardı; öyle ki, İmam Bakır (a.s) ve İmam Cafer Sadık (a.s) dönemlerinde Medine, Ehli Beyt'in en önemli bilimsel ve kültürel merkezi olarak tanındı.